POROS ISLAND IN GREECE

POROS ISLAND OFFICIAL VIDEO 2023

Ξενοδοχεία – Δωμάτια    Ταβέρνες – Εστιατόρια   Καφές – Ποτό   Τρόφιμα-Ποτά

 

Ο ΠΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Πόρος αποτελείται στην πραγματικότητα από δύο νησιά, γνωστά στην αρχαιότητα με τα ονόματα Καλαυρία και Σφαιρία. To όνομα Καλαυρία σχετίζεται με την καλή αύρα, το δροσερό αεράκι, που φυσάει το καλοκαίρι. Στη Σφαιρία, κατά τους μύθους, ο Ποσειδώνας ενώθηκε με την Αίθρα, κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας και γεννήθηκε ο Θησέας και στα ιστορικά χρόνια η Καλαυρία ήταν το κέντρο αμφικτιονίας (συμμαχίας) των γειτονικών πόλεων-κρατών (Αθήνα, Πόρος, Αίγινα, Επίδαυρος, Ερμιόνη, Τροιζήνα, Ναύπλιο, Ορχομενός και Πρασιές).

Ο Πόρος κατοικήθηκε από την εποχή του χαλκού και έχουν βρεθεί τάφοι και κτίσματα από το 1000 π. Χ. Στη βόρεια πλευρά της Καλαβρίας (Βαγιονιά) βρέθηκε καταποντισμένο στη θάλασσα το αρχαίο λιμάνι. Στην αρχαία πόλη της Καλαυρίας υπήρχε ναός του Ποσειδώνα, ένας τόπος προσκυνήματος για το Πανελλήνιον, τα ερείπια του οποίου βρίσκονται, στη θέση Παλάτια, στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Οι αρχαίοι ιστορικοί έγραψαν ότι στον περίβολο του ναού βρισκόταν ο τάφος του Δημοσθένη που ζήτησε εκεί άσυλο μετά την καταδίκη του σε θάνατο και αυτοκτόνησε με δηλητήριο όταν έφτασαν οι Μακεδόνες.

Επισκεφθείτε το new aegli resort hotel

Από τότε ο Πόρος ακολούθησε την ιστορική μοίρα των ελληνικών νησιών. Στη βυζαντινή περίοδο, δέχτηκε επιδρομές πειρατών, πήρε μέρος στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία και μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους εγκαταστάθηκε εκεί πρώτος ελληνικός ναύσταθμος όπου σήμερα λειτουργεί το Προγυμναστήριο, το Κέντρο Νεοσυλλέκτων του Πολεμικού Ναυτικού. Νωρίτερα, στις αρχές του 19ου αιώνα, είχε εγκατασταθεί στον Πόρο και ο ναύσταθμος του Ρωσικού Στόλου.

 

Ο Πόρος έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, αφού το 1828 σε αυτόν εγκαταστάθηκε ο Ιωάννης Καπιδίστριας ως κυβερνήτης και εκεί έλαβε χώρα η διάσκεψη των πρέσβεων των Μεγάλων Δυνάμεων, η οποία καθόρισε τα πρώτα σύνορα του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους. Τα αμέσως επόμενα χρόνια ο Πόρος αποτέλεσε κέντρο των εμφυλιοπολεμικών συγκρούσεων, με αποκορύφωμα την πυρπόληση πλοίων του ελληνικού στόλου από τον ναύαρχο Μιαούλη στο λιμάνι του Πόρου, το 1931.

Επισκεφθείτε το ΕΔΩ manessi.gr

Μυθολογία

Πόρος – Σφαιρία

Ο Πόρος αποτελείται ουσιαστικά από δύο νησιά. Το πρώτο και μικρότερο είναι η Σφαιρία (από τον Σφαίρο, ηνίοχο του βασιλιά Πέλοπα), που σήμερα καταλαμβάνεται από την πόλη του Πόρου. Μία μικρή διώρυγα χωρίζει τη Σφαιρία από το άλλο, πολύ μεγαλύτερο, νησί την Καλαύρεια (ή Καλαυρία).

Η ταφή του Σφαίρου στο νησί της Σφαιρίας και η ύπαρξη εκεί του μνήματός του εξηγείται και από το γεγονός ότι η Σφαιρία ανήκε όχι στην Καλαυρία, αλλά στην Τροιζήνα στην οποία βασίλεψαν για πολλά χρόνια ο Πιτθεύς και ο Τροιζήν, γιοι του Πέλοπα. Αυτοί ήρθαν στην Τροιζηνία από την Πίσα της Ίλιδας γιατί διώχτηκαν από τον πατέρα τους. Φαίνεται λοιπόν ότι ο Σφαίρος έφυγε ή μάλλον διώχτηκε από την υπηρεσία του Πέλοπα και καταδιωκόμενος έφτασε στην Τροιζήνα, όπου βασίλευαν τα παιδιά του πρώην αφεντικού του. Κοντά τους ζήτησε και βρήκε άσυλο και όταν πέθανε ετάφη στην Σφαιρία, όπου και του κατασκεύασαν ένα ωραίο μνήμα για τις υπηρεσίες του.

 

Επισκεφθείτε το εδω sixtporos.gr

 

Σύμφωνα με την αφήγηση του Παυσανία, η θεά Αθηνά, είτε γιατί ο Σφαίρος ήταν ευνοούμενός της είτε γιατί ήθελε να ευχαριστήσει τον Ποσειδώνα, παρουσιάστηκε σε όνειρο στην Αίθρα, την κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας Πιτθέα και της είπε α μεταβεί στην Σφαιρία και να κάνει χοές στο μνήμα του Σφαίρου.

Η Αίθρα πήγε στην Σφαιρία και εκεί την συνάντησε ο θεός Ποσειδώνας, ο οποίος την παρέσυρε και πλάγιασε μαζί του. Για την απάτη αυτή της θεάς Αθηνάς, η Αίθρα όχι μόνο δεν στενοχωρήθηκε, αλλά έκτισε εκεί το ναό της Απατουρίας Αθηνάς και καθιέρωσε από τότε να έρχονται στο ναό αυτό οι παρθένες της Τροιζήνας πριν από το γάμο τους και να αφιερώνουν την παρθενική τους ζώνη στην Απατουρία Αθηνά. Με τον τρόπο αυτό οι νέες της Τροιζήνας μπορούσαν θαυμάσια να καλύψουν ένα νεανικό σφάλμα που έκαναν πριν το γάμο τους. Από τότε η Σφαιρία ονομάστηκε Ιερά.

Ο περίφημος αυτός ναός πρέπει να βρισκόταν εκεί που σήμερα είναι κτισμένος ο ναός του Αγίου Γεωργίου ή λίγο ανατολικότερα, εκεί που είναι κτισμένη σήμερα μία παλιά δεξαμενή. Μερικά λείψανα του αρχαίου αυτού ναού σώζονται σήμερα σε παλιά σπίτια του Πόρου γύρω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

 

Τροιζήνα

Στην Τροιζήνα, όπως διηγείται ο Παυσανίας, γεννήθηκε πρώτα ο Ώρος. Ο Παυσανίας λέει ότι το όνομα Ώρος ίσως είναι Αιγυπτιακό και όχι Ελληνικό. Αναφέρει ότι οι τοπικές παραδόσεις λένε ότι ο Ώρος βασίλεψε στον τόπο και πως από το όνομά του ονομάστηκε η χώρα Ωραία και ο Άλπηθος, γιος του Ποσειδώνα και της Ληίδας, που ήταν κόρη του Ώρου και πήρε την εξουσία ύστερα από τον Ώρο, ονόμασε τη χώρα αυτή Αλπηθία.

Ο Ώρος είναι, ως γνωστό, όνομα μιας από τις τρεις μεγαλύτερες Αιγυπτιακές θεότητες. Οι άλλες δύο είναι ο Όσιρις και η Ίσις. Ο Αιγύπτυιος λοιπόν Ώρος ήρθε και βασίλεψε στην Τροιζήνα. Δεν πρέπει να ήρθε μόνος τους, αλλά μάλλον επικεφαλής μιας μικρής ή μεγάλης ομάδας. Επίσης, στην Τροιζήνα υπήρχε και ναός της άλλης μεγάλης Αιγύπτιας θεότητας Ίσιδας, καθώς και άγαλμά της. Για το λόγο αυτό υποστηρίχτηκε πως μάλλον οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής της Τροιζήνας πρέπει να ήρθαν από την Αίγυπτο.

Ενίσχυση της άποψης αυτής αποτελεί το γεγονός των μυστηριακών Τριγώνων που σχηματίζουν οι τοποθεσίες που οι Αρχαίοι Τροιζήνιοι είχαν επιλέξει να κτίσουν τα κυριότερα ιερά τους. Έτσι ο ναός της Απατουρίας Αθηνάς στην Σφαιρία βρισκόταν στην κορυφή ενός ισοσκελούς ορθογωνίου τριγώνου, ενώ στο ένα σκέλος του τριγώνου βρισκόταν ο Ναός της Αρτέμιδας στην σημερινή Άρτιμο. Εντύπωση προκαλεί η μυστηριώδης γεωμετρική και γεωγραφική ακρίβεια του τριγώνου αυτού.

 

 

Κατά τις παραδόσεις πάντα των Τροιζηνίων και σύμφωνα με την περιγραφή του Παυσανία, μετά τον Άλπηθο βασίλεψε ο Σάρων. Ο Σάρων, που ήταν μανιακός κυνηγός, κυνηγώντας ένα ελάφι που του ξέφυγε, έπεσε μαζί του στη θάλασσα. Το ελάφι όμως κολυμπούσε και ξεμάκρυνε από τη στεριά, ενώ ο Σαρών, μη θέλοντας να το αφήσει να του ξεφύγει, βρέθηκε στην ανοιχτή θάλασσα όπου, εξαντλημένος και δαρμένος από τα κύματα, δεν μπόρεσε να αντέξει και πνίγηκε. Από τότε ο κόλπος πήρε το όνομά του και λέγεται «Σαρωνικός Κόλπος».

Ποιοι βασίλεψαν ύστερα από τον Σάρωνα ως τα χρόνια του Υπέρητα και του Άνθη, των γιων του Ποσειδώνα και της Αλκυόνης, δεν ξέρουν οι Τροιζήνιοι. Κατά τις παραδόσεις λοιπόν των Τροιζηνίωων αυτοί οι δύο έχτισαν τις πόλεις Υπέρεια και Άνθεια (Άνθεια πρέπει να ήταν η Καλαυρία). Ο Αέτιος όμως, γιος του Άνθη που διαδέχτηκε τον πατέρα του και το θείο του, μετονόμασε τη μια από τις πόλεις αυτές σε Ποσειδωνιάδα. Ποσειδωνιάδα λεγόταν τα πρώτα χρόνια η Τροιζήνα γιατί πολιούχος θεός της ήταν ο Ποσειδώνας. Τον καιρό εκείνο ήρθαν κοντά στον Αέτιο ο Τροιζήν και ο Πιτθεύς, οι γιοι του Πέλοπα. Οι Αχαιοί, (ο Πέλοπας φαίνεται να ήταν αρχηγός τους) ήρθαν από τη Μικρά Ασία και τα νησιά της Ν.Α. Μεσογείου, πρώτα στη Δυτική Πελοπόννησο και ύστερα κατέκτησαν την Αργολίδα και τη Ναυπλία.

 

 

 

Όταν πέθανε ο Τροιζήν, Ο Πιτθεύς μάζεψε τους κατίκους από τις δύο πόλεις και τους έφερε στην σημερινή και αφού ένωσε την Άνθεια και την Υπέρεια, ονόμασε τη νέα πόλη Τροιζήνα, από το όνομα του αδελφού του.
Γιοι του Πιτθέα ήταν ο Ανάφλυστος και ο Σφήττος, που μετοίκησαν στην Αττική και ίδρυσαν τους Δήμους Σφηττό και Ανάφλυτο, ενώ ένας τρίτος Δήμος της Αττικής είχε πάρει το όνομά του από τον Πιτθέα (Δήμος Πιθάης). Εγγγονός του Πιτθέα από την κόρη του Αίθρα είναι ο Θησέας, γιος του Αιγέα βασιλέα της Αθήνας.
Στα τελευταία Μυκηναϊκά χρόνια η Τροιζήνα αναφέρεται από τα ομηρικά έπη μαζί με την Επίδαυρο, την Ερμιόνη, την Αίγινα, την Ασίνη και το Άργος σαν τμήμα του κράτους του Διομήδη.

 

 

Θησέας

Η παράδοση σχετικά με το Θησέα είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους: Ο Θησέας, ο σπουδαιότερος ήρωας μετά τον Ηρακλή, γεννήθηκε στην τοποθεσία «Γενέθλιο» που είναι σήμερα γνωστή ως Επισκοπή, ανάμεσα στο χωριό Δαμαλάς και στο Βίδι. Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς της Αθήνας Αιγέας και μητέρα του η κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας Αίθρα. Φεύγοντας ο Αιγέας από την Τροιζήνα, δεν πήρε μαζί του την Αίθρα γιατί περίμενε μωρό. Έθαψε όμως το σπαθί του και τα σανδάλια του κάτω από ένα μεγάλο βράχο (πιστεύεται ότι ο βράχος αυτός σώζεται ως σήμερα και έιναι αυτός που βρίσκεται κοντά στο δημόσιο δρόμο προς τον Δαμαλά και είναι γνωστός και σήμερα ως «βράχος του Θησέα») και άφησε παραγγελία ότι αν γεννηθεί αγόρι και μεγαλώσει, να κυλήσει το βράχο και να φορ΄σει το σπαθί και τα σανδάλια του και να έρθει στην Αθήνα.
Όταν ο Θησέας μεγάλωσε και έγινε έφηβος, η Αίθρα τον οδήγησε στο βράχο, του μίλησε για τη γέννησή του και τον συμβούλεψε να πάρει το ξίφος και τα πέδιλα και να πάει δια θαλάσσης στην Αθήνα. Εκείνος ανασήκωσε εύκολα τον βράχο, πήρε το ξίφος και τα σανδάλια και αποφάσισε να πάει στην Αθήνα από ξηράς, γιατί ήθελε να καθαρίσει το δρόμο από τους κακούργους και τους ληστές που λυμαίνονταν τότε την περιοχή. Έτσι θα τιμούσε τον πατέρα του και τον συγγενή του Ηρακλή.

 

 

 

Στην πορεία του λοιπόν αυτή από την Τροιζήνα μέχρι την Αθήνα, ο Θησέας πραγματοποίησε τους παρακάτω άθλους:

1. Πάλεψε και σκότωσε το γίγαντα Περιφήτη, που ήταν οπλισμένος με ένα πελώριο ρόπαλο. Με το ρόπαλο αυτό οπλίστηκε ο Θησέας, αφού σκότωσε τον Περιφήτη.

2. Στον Ισθμό σκότωσε τον τρομερό Σίνη. Αυτός έγερνε κλωνάρια από μεγάλα πεύκα μέχρι το έδαφος, έδενε στα κλωνάρια τα χέρια και τα πόδια των διαβατών και μετά άφηνε τα κλωνάρια ελεύθερα να επανέλθουν στη θέση τους. Έτσι, τα θύματά του διαμελίζονταν.

3. Σκότωσε τον Κρομμυώνυμο κάπρο. Κρομμυών ήταν μία πολίχνη κοντά στον Ισθμό. Εκεί, ένας μεγάλος θηλυκός κάπρος ελυμαίνετο την περιοχή και ο Θησέας απάλλαξε τους κατοίκους της περιοχής από την παρουσία του.

4. Σκότωσε τον κακοποιό Σκείρωνα που έστηνε ενέδρα σε ένα απόκρυμνο βράχο της παραλίας του Σαρωνικύ, ληστεύοντας τους διαβάτες και ύστερα τους γκρέμιζε στη θάλασσα. Από τότε οι πέτρες εκεί λέγονται «Σκειρωνίδες πέτρες» και η περιοχή «Κακιά Σκάλα».

5. Στην Ελευσίνα σκότωσε τον Κευρκυόνα. Αυτός ανάγκαζε τους διαβάτες να παλεύουν μαζί του. Είχε όμως το προνόμιο, με κάθε επαφή του με τη γη, κάθε φορά δηλαδή που ένας διαβάτης τον έριχνε στο χώμα, να παίρνει νέες δυνάμεις και έτσι έβγαινε πάντα νικητής από την πάλη. Ο Θησέας τον έπιασε, τον κράτησε μετέωρο στον αέρα και έτσι μακριά από το χώμα τον σκότωσε.

6. Τέλος ο Θησέας πάλεψε στις όχθες του Κηφισού ποταμού με τον γίγαντα Πολυπήμονα ή Δαμαστή (Προκρούστη): Αυτός ανάγκασε τους διαβάτες να ξαπλώνουν σε ένα μικρό κρεβάτι και έπειτα έκοβε όσο μέρος από το σώμα του θύματος περίσσευε. Ο Θησέας τον νίκησε και τον τιμώρησε με τον ίδιο τρόπο.

Στην Κρήτη έκανε το μεγαλύτερο κατόρθωμά του, σκοτώνοντας το Μινώταυρο.

Έγινε βασιλιάς της Αθήνας, ένωσε τις δώδεκα μικρές πόλεις της Αττικής σε μία και φρόντισε πού για την πόλη της Αθήνας. Βρήκε το θάνατο στην Σκύρο από το βασιλιά Λυκομύδη.